bu kadar işte.
insanlar sıra gelsin diye susuyorsa sadece 'tanımlanamayan bir hüzün' vardır oralarda bir yerde
ben bugün hüznü ipe astım
bugün bildiklerimi kendime umutladım
bugün özlemeyi doyurdum
bugün büyümüşüm ben
bugün yaşadım ben
geçiştirmedim
kurtarmakla uğraşmadım
iyim vardı
kötüm olmasındı
ama var
ama istenmeyenden.
simitim vardı mesela kuruydu
üşümem vardı terlemişti
'gülmem' vardı ilaç içtim
canım sıkıldı çok, kuş vurmadık bugün
onun an'ı başkaydı çünkü.
arabam vardı vitesliydi.
büyümem vardı sonra
geldi hatırlattı kendini
bugün işte bugün bir gündü.
pikoyu susturdum bugün
yazmaya sakla dedim.
yağmayalım ama dedim. onayladı.
yağmayalım ama dedik.
tamamlanamadım ama
metalik kokusu kaldı kalemin.
ve bölündük.
a
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder