Kendime yetişemiyorum
Bazen öyle oluyor ki
Hani diyorum kendimden uzakta kalayım
Madem yakalamak mümkün değil
Birilerinin olmasını istiyorum
Yanımda bekliyorum
Öyle mecalsizim
Biteni daha ne kadar azaltabilirsin ki
Kaç defa bitebilirsin içinde
Sonra namluyu dışarı çeviriyorum. Sıra onları bitirmekte.
Bendeki onları
Yalnızsam şimdi
Boşta kaldıysa havada asılı duran elim
Asıldıysam ve ayağımın altında destek olmuyorsalar bana
Artık namlu hak ettiği yöndedir.
Parça parça ben artık
Toparlamaya da hacet yok
Yardım istemeyi bıraktım ben
Kullanırlar senin acziyetini sonra
Anladım
Anlatıldı.
Değiştirilemeyecek şeyler var
O imkan yok
Ama imkansız değil
O arada işte
O şeylerin kıskacında azalıyorum
Azaldıkça artıyor kanım
Azaldıkça parçalandıkça birleşip topaklaşıyor
Çamura dönüyor ben
Katı kaskatı bir çamur
Sevgisi içinde kalmış, kendine çıkaramayan bir çamur.
Lakin artık o kadar da etkilenmeyecek bu katılıkla.
Aktığı yeter daha
Pencerelerini kapatmalı.
İçerde kalan bir tutam saflığı da kanamasın.
Belki bulunur.
Kozasından çıkar tekrar.
Ama güveni
O bitmiş dahası kaldı.
Bene yetişemiyorum.
28.4.19