Bazen şarkı yerini bir kelime ya da isme bırakıyor. Bunlar hep fırsatçı gibi iyi hissetmediğim zamanlarda bulaşıyorlar bu arada. Sağlık her şey olmayabilir ama birçok şey. Ki kazandığımda, bu saçmalıkların sonraki karambole kadar kaybolduğunu belirtmeliyim.
O zamanlarda aynı isim tekrar tekrar aklıma geliyor. Ya da aynı deyim, aynı küfür. Uzak tutmak isterim zihnimden. Gitmez. Sesli olarak düşüncemi söylerim bu sefer. Düşündüğüm herhangi bir şeyi bağırıp küfrü susturmaya çalışırım. O zamanlar o bunaltıcı şarkıyı bile arıyorum. Çünkü olan biten kendimi yıkılmış hissetmekten başka bir işe yaramaz.
Ama son zamanlarda iç sesimin çıkıntılıklarını bastırmak için kendimi paralamak yerine ona izin vermeyi öğrendim. Ve bastırılmadıkça fışkırmak için de çabalamayacağını. Yine çabalıyor bir tutam, artık olmayan bastırılmışlık hissinden hınç alır gibi. Ama genel olarak toparlıyorum.
2.47
25.11.20