niye çok bekliyorum ki
zaten niye insanlardan bir şeyler bekleriz
ne bu üzüntüye heves
bazen de yağıyorum çok değil
önceden çoktu ya
o kadar çoktu ki
kuru kalmazdı yanaklarım
sonra büyüdüm.
arkadaşım var
bi' tane
bi' tanecik arkadaşım değil ama
her neyse
ben ona gidebilmek için kendimi üzdüm
sonra gördüm ki o da bana gelmiş
sevindim o zaman
hatta mutlu oldum
daha sonra ama ıradık
bunda suçlu tartışıldı, bulamadık.
sonra da gözden ıradık
yanlışlar oldu biraz, yanlış yanlışlar bulduk
ben buldum, o bildi, o buldu, ben bildim.
bir çiçek vardı onun toprağı çatladı
o çatlaktan işte sızdım ben dibe.
sonra yukarı çektim kendimi hafifleme hevesine
kaçtım biraz gerçekten saksıya saklandım
mut buldum kendimde onunla avundum sahibim deyip
büyüdüm daha
hafifledim de daha
çıktım buharlaşıp o çatlaktan
rüzgara atladım gezdim festivalleri
pamuk kadar hafiftim de bilir misiniz
işte böyle
bazen saksının dibini anımsar olurum
ama inemem artık oraya tekrar
saksıya kadar inerim de dibini görmem
görmek istemem tek sebebi budur
canımı sıkar artık bu
böyledir artık.
canımı sıkardım hep
sıkmak boğazlamak daraltır beni
elimden dahası gelir
ama dahasına mecal kalmamıştır o elimde
dahasında burdayımdır ama
bilirsiniz belki
bazen bilebilirsiniz.
02.36
a
