Savaşamıyorum artık
Mecalim
Kalmadı
Yoruldum
O kadar ki
Ki gibi ki
Yaşım yirmiliymiş gibi ki
Küçükmüşüm daha
Büyükmüşüm gibi ki
Yaşla bir alakası varmış gibi ki
Tüm mesele bu değilmiş
Büyütmüşüm gibi ki
Bunun farkında mısın ki
Biliyormuşum gibi
Ki
Öyle ki
Bilemiyorum
Şimdi sana renklerimden bahsedeyim
Renklerle aram gri gibi
Ne sarı
Ne kırmızı
Ne mor
Gri gibi
Hem var hem yok gibi
Gibi gibi işte
Başına gidiyorum
En beyazına önce
Beyaz vardı
Varmış
Farkında değildim
Bütün renklerim vardı beyazda
Varmış
Renkleri kaybettim sonra
Siyah kaldı
Kalmış
Beyaz renklerle gidince
Hiçbir şey kalmamış elimde
Hiç
O kadar hiç ki
Siyah demişler
Kararmış gibi pencerem
Karaymış gibi
Siyahmış işte
Renkleri kaybetmişim
Pencereyi aralamamışım siyahtan da aramamışım onları
Pencereymiş o da
Kapımmış pencerem
Penceremmiş kapım.
Gri vardı sonra
Artık varmış değil
Vardı artık
Vardı ve anladım
Pencerem yıkandıkça grileştim
Gri oldu pencerem
Grileştirdim
Beyaz getirdim pencereme
Burada dur dedim
Dur burada
Siyah çok karanlık
Görmemi sağla
Penceremde panjur olmuş beyaz da
Ağarmışım böyle işte
Mışım
Gri dedim
Vardı
Beyaz vardı ucundan
Diğer renkler hala yok
Siyah hepsi gibiydi aslında
Beyaz hiçbiri gibiydi
Siyah da beyaz gibiydi bir yerde
Karıştırdım akla karayı
Ayıramadım
Hangisinde renkler vardı bilemedim
Bilemiyordum
Bilemiyorum
Gri dedim işte
Gri vardı
O kadar
Alıştım griye
Sadece gri
Gri kaldım
Tam ortasında ikisinin
Griye alıştım
Gri vardı ya
Sen geldin pencereme
Sen geçtin penceremden
Sen geçtin ve uzaklaştın
Gri gitmiş
Miş
Şimdi siyah ve beyaz var penceremde
Hangisi hangisi hala bilemiyorum
Sen biliyorsundur
Renkleri özlemişim bir de biliyor musun
Bil ama
Gri gibi özledim renkleri
Ne sarı
Ne kırmızı
Ne mor
Gri gibi
O da varmış gibi işte
Kalmış gibi
Özletme
Özledim çünkü.
Ve
Gel
Renklerim
Sendeymiş
Miş.
7
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder