10 Şubat 2019 Pazar

bi' zaman - denemek

İnsanların dert bardaklarında damla olduğum an parçalarında kızıyorum
Yıkıyorum böyle
Kendimi
Çevremi
Kırıp parçalamak
Bir gülleyim
Döndüğüm her yönün ardımda
Kırıklar oluyor
Üzgünüm
Çok
Doluyum dolu
Bir şeyler fazla
Bayâ fazla
Hepimize
Benden taşıp çevreme taşıyor böyle
Çözemedikler gelir dolaşır damarlarımda
Ve ben
Yorulurum
Her şeyden artık
Elimden kayıyor iplerim
İpler-diğerleri dahil-
Doruklar beni yoruyor
Keşke olmak istediğim olsam
Olmadı
Kalsam
Keşke olmak istediğim kalsam
Olup kalsam
Orda oracıkta
Kötüleniyorum kendime
Artık uyumalıyım
Ama yaşamadan bu kısa ölümler ürkütücü ki
Korkuyorum
Korku korku
Neyden nasıldan
Geçmişten gelecekten insandan
En çok kendi'den ama
İdimden
İdimizi eğitebilseydik
Alfa olabilirdik
Delta olduk
Kaldık.
Tıkalıyız şu sıra.


8

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder